Valentijnsdag – wie durft in te haken?

 

Nog even en dan is het weer Valentijnsdag. Ieder jaar menen steeds meer ondernemers er op in te moeten haken. Ja, zelfs nu al accountants. Het moet niet gekker worden!

 

De herkomst van Valentijnsdag is ergens nogal dubieus en de commercie heeft er een volledig eigen invulling aangegeven. Dat heeft ook zo zijn voordelen, want je kunt niet snel iemand voor het hoofd stoten op deze manier (zoals bij een bepaald volksfeest). En op zich heeft een dag als Valentijnsdag ook wel iets, zeker als je de romantiek even voorbijgaat. (Begrijp me goed, er is niets mis met romantiek. Het is alleen geen doel op zich, naar mijn mening).

 

Ik zie Valentijnsdag als een dag om te laten blijken hoe blij je met iemand bent, dankbaar dat hij of zij in jouw leven is. Je partner, kinderen, familie, vrienden… en waarom ook niet medewerkers, collega’s en klanten. Want hoe vaak spreken wij onze waardering daadwerkelijk uit? De een zal dat al dan niet bewust vaker doen dan de ander, maar over het algemeen staan wij Nederlanders nu niet bepaald bekend om het tonen van onze waardering. En helaas moet ik bekennen dat ik daar geen uitzondering op ben.

 

We moeten er niet aan verslaafd of afhankelijk van zijn, maar waardering is toch wel een van de basisbehoeften van ieder mens. Zonder al te wetenschappelijk te worden, wordt waardering  vaak in verband gebracht met de ‘gelukshormonen’ serotonine en oxytocine. Stofjes die maken dat we ons fijner voelen, beter presteren, zelf ook meer waardering tonen, meer gericht zijn op samenwerking en elkaar meer vertrouwen. Zo kom je als team nog eens tot een hoger niveau.

 

Dus laten we Valentijnsdag 2020 eens verheffen tot de dag van waardering! En onze waardering uitspreken naar elkaar (en nee dan niet met een “maar” vervolgen). Wie weet wat voor mooie dag het dan gaat worden. Want als jij strak staat van de serotonine en oxytocine, dan gaat dat mee naar huis… Stel je voor wat er onderweg gebeurt in het verkeer, bij het wachten op de bus, bij het boodschappen doen, om nog maar te zwijgen over wat er eenmaal thuis gaat gebeuren…..

 

Het moet niet gekker worden, inderdaad. Misschien moet ik me als accountant daar dan maar beter niet mee bemoeien. Maar laten we het dan zakelijk houden, wie kan het idee waarderen en haakt in?

 

Frank.